Ένα 12μηνο πρόγραμμα έντονης ή μέτριας αερόβιας άσκησης μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα ευεργετικά αποτελέσματα στην πρόληψη του διαβήτη σε άτομα με κεντρική παχυσαρκία, σύμφωνα με ερευνητική επιστολή που δημοσιεύθηκε online στις 30 Ιανουαρίου στο JAMA Internal Medicine.

Οι Chen και οι συνεργάτες του, από το Πανεπιστήμιο Fudan στη Σαγκάη, αξιολόγησαν τη μακροπρόθεσμη επίδραση μιας 12μηνης παρέμβασης έντονης ή μέτριας άσκησης (με προπόνηση και επίβλεψη) στην εμφάνιση διαβήτη κατά τη διάρκεια 10 ετών παρακολούθησης. Η ανάλυση περιελάμβανε συμμετέχοντες με κεντρική παχυσαρκία και μη αλκοολική λιπώδη ηπατική νόσο, οι οποίοι τυχαία διανεμήθηκαν σε έντονη αερόβια άσκηση (73 άτομα), μέτρια αερόβια άσκηση (73 άτομα) ή σε ομάδα ελέγχου χωρίς άσκηση (74 άτομα). Ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να μην αλλάξουν τη διατροφή τους.

Οι ερευνητές δεν παρατήρησαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων κατά την 10ετή παρακολούθηση, αν και υπήρξε τάση για υψηλότερα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας στον ελεύθερο χρόνο στις ομάδες άσκησης σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Ο κίνδυνος για διαβήτη ήταν χαμηλότερος στην ομάδα έντονης αερόβιας άσκησης (σχετικός κίνδυνος, 0,51) και στην ομάδα μέτριας αερόβιας άσκησης (σχετικός κίνδυνος, 0,47) σε σχέση με την ομάδα χωρίς άσκηση. Ομοίως, η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη HbA1c και η περίμετρος μέσης μειώθηκαν σημαντικά στην ομάδα της έντονης και της μέτριας άσκησης σε σχέση με την ομάδα μη άσκησης. Το επίπεδο γλυκόζης πλάσματος νηστείας και η ανάκτηση βάρους είχαν τάση μείωσης στις ομάδες άσκησης σε σχέση με την ομάδα ελέγχου, ωστόσο όχι στατιστικά σημαντικά.

Τα αποτελέσματά αυτά υποστηρίζουν τη σωματική άσκηση ως ένα αποτελεσματικό σχήμα για τη διαχείριση της παχυσαρκίας με σκοπό την καθυστέρηση της εξέλιξης του διαβήτη τύπου 2 σύμφωνα με τους συγγραφείς.

Πηγή: Ying Chen et al, Effect of Moderate and Vigorous Aerobic Exercise on Incident Diabetes in Adults With Obesity, JAMA Internal Medicine (2023). DOI: 10.1001/jamainternmed.2022.6291